بشنو از نی چون حکایت می کند
از جدایی ها شکایت می کند
کز نیستان تا مرا ببریده اند
در نفیرم مرد و زن نالیده اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگویم شرح درد اشتیاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش
من به هر جمعیتی نالان شدم
جفت بد حالان و خوشحالان شدم
هر کسی از ظن خود شد یار من
و ز درون من نجست اسرار من
سرّ من از ناله من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست
تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هر که این آتش ندارد نیست باد
آتش عشقست کاندر نی فتاد
جوشش عشقست کاندر می فتاد
نی حریف هرکه از یاری برید
پرده هایش پرده های ما درید
همچو نی زهری و تریاقی که دید
همچو نی دمساز و مشتاقی که دید
نی حدیث راه پر خون می کند
قصه های عشق مجنون می کند
محرم این هوش جز بیهوش نیست
مر زبان را مشتری جز گوش نیست
در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزها همراه شد
روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست
هر که جز ماهی ز آبش سیر شد
هرکه بی روزیست روزش دیر شد
در نیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید والسلام
بند بگسل باش آزاد ای پسر
چند باشی بند سیم و بند زر
گر بریزی بحر را در کوزه ای
چند گنجد قسمت یک روزه ای
کوزه چشم حریصان پر نشد
تا صدف قانع نشد پر د’ر نشد
هر که را جامه ز عشقی چاک شد
او ز حرص و عیب کلی پاک شد
شاد باش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علت های ما
ای دوای نخوت و ناموس ما
ای تو افلاطون و جالینوس ما
جسم خاک از عشق بر افلاک شد
کوه در رقص آمد و چالاک شد
عشق جان طور آمد عاشقا
طور مست و خر موسی صاعقا
با لب دمساز خود گر جفتمی
همچو نی من گفتنی ها گفتمی
هر که او از هم زبانی شد جدا
بی زبان شد گرچه دارد صد نوا
چونکه گل رفت و گلستان درگذشت
نشنوی زان پس ز بلبل سر گذشت
جمله معشوقست و عاشق پرده ای
زنده معشوقست و عاشق مرده ای
چون نباشد عشق را پروای او
او چو مرغی ماند بی پروای او
من چگونه هوش دارم پیش و پس
چون نباشد نور یارم پیش و پس
عشق خواهد کین سخن بیرون بود
آینه غماز نبود چون بود
آینت دانی چرا غماز نیست
زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست
به نام حق
سلام و دو صد سلام بر شما دوستان عزیز
حدود دو روزی می شه که دارم تایپ می کنم و پاک می کنم، بلکه به نوشته مورد نظری که می خوام برسم...می پرسید چه نوشته ای؟ خوب...مسلما همین نوشته! به عنوان مدیر وبلاگ باید پست اول رو بنویسم...و فکر کنم هیچ کس بهتر از خودم و خدای خودم نمی دونه که من چقدر در نوشتن متون رسمی بیهوده ام. گاهی احساس می کنم فردوسی وقتی شاهنامه رو می نوشت کمتر عذاب کشید تا زمانی که من می خوام یه متن رسمی بنویسم. خب زیاد بی راهه نرم...بالاخره پس از دو روز دست و پنجه نرم کردن با کیبورد و مانیتور و ذهن، بی خیال یه پست خوش آمد گویی رسمی شدم و با این که از من خواسته شده یه متن سنگین ومتین بنویسم، تصمیم گرفتم به جای هزار تا حرف که ممکنه "از دل بر نیاید تا بر دل نشیند" یه گپ خودمونی با شما دوستانی که زحمت کشیدید و آمدید به این وبلاگ سر زدید داشته باشیم.
اول از همه باید تشکر کنم که اومدید و به این وبلاگ سر زدید.(آخرش هم همین تشکر رو احتمالا دوباره تکرار کنم!!!)
دوم اینکه بهتره یکمی از این وبلاگ بگم؛ این وبلاگ یعنی http://dfvet.blogsky.com/ دفتر فرهنگ اسلامی دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات است! (اگه تا الآن متوجه نشدید تیتر و نوضیح وبلاگ رو یه بار دیگه نگاه کنید.) این وبلاگ یه وبلاگ کاملا دانشجوییه یعنی از خودم که مدیر وبلاگم تا اعضای همکارم همه دانشجو هستیم (و فقط مسئولین دورادور کارهای ما رو زیر نظر می گیرن تا یه وقت خدایی نکرده خطایی از ما سر نزنه، چون بالاخره اشتباهات ما برای اون ها هم عواقبی داره دیگه). فعالیت های ما به زمینه های فرهنگی، هنری، خبری، ادبی، تاریخی، مذهبی ( در مورد تمام ادیان) و سرگرمی محدود می شه. و اگه خواستید در این زمینه اطلاعات بیشتری داشته باشید، می تونید یا به ما به آدرس وبلاگdfd.vet@gmail.com ایمیل بزنید، یا با دفتر فرهنگ دانشکده تماس بگیرید یا مراجعه کنید و یا با خود من از طریق آدرس nkhaveh@gmail.com در ارتباط باشید.
خب روش های تماس با رو در بالا گفتم بنابراین اگه خواستید عضو گروه وبلاگ ما بشید کافی باز با یکی از روش های بالا با ما تماس بگیرید و درخواست کارت عضویت کنید. در این صورت می تونید مطالب خودتون (شامل؛ مقاله، دست نوشته، خبر، عکس، نقاشی و ...) را در این وبلاگ با دیگر دوستان دانشجوی به اشتراک بگذارید.
و اما تا یادم نرفته اعضای اصلی و همکاران عزیزم رو در این جا معرفی کنم:
1. افسانه زرگر (مسئول update و پاسخ گویی به نظراتی که شما دوستان عزیز برای ما می فرستید)
2. روزبه خادمی (مسئول اطلاع رسانی و تبلیغات)
3. صدف سعیدی (مسئول بایگانی مطالب)
4. نادیا خاوه (خودم، مدیر وبلاگ و برنامه ریز)
و همچنین وظیفه خودم می دونم که از جناب آقای دکتر حصارکی رئیس محترم دفتر فرهنگ دانشکده و جناب آقای دلقندی کارشناس دفتر فرهنگ تشکر و قدردانی به جا بیاورم.
و اما در آخر هم، همون طور که در "اول از همه" گفتم؛ از تمام دوستان عزیزی که به این وبلاگ سر زدید نهایت تشکر را دارم.
موفق و پیروز باشید.
نادیا خاوه